Jan MATEJKO

Ołówek, papier naklejony całą powierzchnią na karton, 18,5 x 13 cm (w świetle nowego passe- partout)
Sygnowany ołówkiem ponad dolną krawędzią pośrodku monogramem wiązanym: JM.

Malarz historyczny oraz portrecista. W latach 1852- 1858 kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Wojciecha Kornelego Stattlera i Władysława Łuszczkiewicza, a w roku 1859 w Akademii Monachijskiej u prof. Hermanna Anschütza.
Od roku 1873 aż do ustąpienia w roku 1890 był dyrektorem swej macierzystej uczelni, lecz nie dochował się uczniów, którzy podążyliby jego szczególną drogą twórczą. Całe swoje życie- jeśli nie liczyć krótkich podróży, wiążących się na ogół z wystawieniem jego prac- spędził w rodzinnym Krakowie. Twórca malarskiej, historiozoficznej syntezy dziejów Polski, której wpływ na świadomość i wyobraźnię narodową- ze względu na specyfikę i sakralizację recepcji- dorównał siłą i trwałością wieszczej poezji romantycznej.

Rysunek ten to zapewne jedno z licznych studiów do nigdy ostatecznie nie opracowanej Śmierci Samuela Zborowskiego – por.: Katalog wystawy rysunków i szkiców Jana Matejki urządzonej w setną rocznicę urodzin Artysty…, Muzeum Narodowe w Warszawie, marzec- kwiecień 1938, poz.206, s.83-84.