Johann Leberecht EGGINK

25,300.00 zł

Olej, płótno; 38 x 32,5 cm

Sygnowany l.d.: J.Eggink pinxit | Anno 1848

Postać portretowanego ujęta poniżej bioder, lekko zwrócona w prawo, z głową na wprost. Portretowany urzędnik przedstawiony jest w ciemnogranatowym, prawie czarnym, jednorzędowym fraku mundurowym, zapinanym na dziewięć srebrzystych guzików ozdobionych na powierzchni wyobrażeniem gorejących granatów. Krawędzie fraka, kołnierza, mankietów i łapek wykończone wypustką z ciemno czerwonego sukna. Na kołnierzu widnieją wyhaftowane srebrną nicią po dwie belki gwardyjskie z każdej strony, przysługujące urzędnikom III kl. administracji wojskowej podległej Ministerstwu Wojny. Nad kołnierzem widoczny rąbek czarnego halsztuka. Czarne mankiety i łapki przy nich sugerują iż portretowany był urzędnikiem przy Korpusie Inżynierów Armii Rosyjskiej. Na lewej piersi portretowanego widoczny jest przypięty Znak Honorowy za XX Lat Nienagannej Służby dla Urzędników – pozłacana cyfra XX w wieńcu dębowym na podkładzie z wstążki Orderu św. Włodzimierza. Przy lewym boku portretowanego widoczna jest, zawieszona na pendencie ukrytym pod mundurem szpada oficera piechoty wz. 1798, przysługująca według przepisu o mundurach urzędniczych z 1834 roku, urzędnikom noszącym mundur wojskowego typu. Złocona rękojeść szpady opleciona jest srebrzystym temblakiem (feldcechem) ozdobionym na krawędziach czerwonymi prążkami.

Johann Leberecht EGGINK

1787 Pewicken – 1867 Mitawa

Rosyjski portrecista i malarz scen historycznych. Nieślubny syn kurlandzkiego szlachcica Fryderyka Dietricha Knigge, którego odwrócone nazwisko przyjął jako pseudonim artystyczny. Malarstwa uczył się początkowo w Dorpacie (1811 – 1812), następnie w latach 1913–14 jako wolny słuchacz cesarskiej Akademii Sztuki w Petersburgu. Wówczas też został członkiem loży masońskiej. W latach następnych podróżował po Niemczech i Italii. W 1822 roku, podczas pobyty w Weronie zaprezentował przebywającemu tam cesarzowi Aleksandrowi I kilka swoich prac, w wyniku czego otrzymał sześcioletnie stypendium na pobyt w Rzymie. W 1828 roku został członkiem korespondentem Rzymskiej Akademii św. Łukasza. W 1829 roku powrócił do Rosji, przebywając przez kilka lat w Petersburgu. W 1834 roku w uznaniu za namalowany portret bajkopisarza Iwana Kryłowa został członkiem Cesarskiej Akademii Sztuki. Po kilku latach osiedlił się w Mitawie, gdzie uczył rysunków w miejscowym liceum (1847 – 1858).