Leon WYCZÓŁKOWSKI

Ołówek, papier; 25 x 33 cm w świetle passe-partout
Sygnowany p.d.: L. Wyczółkowski | P. Lucynie Kotarbińskiej | (…) na odwrociu nalepka wystawowa z 1937 r.

Leon Wyczółkowski, jeden z najważniejszych i najwybitniejszych twórców młodopolskich – malarz i grafik (odnowiciel i mistrz litografii polskiej), rysownik, pedagog, słynący z doskonałości swego warsztatu, często stosujący eksperymentalne techniki własne. Naukę malarstwa rozpoczął w warszawskiej Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona (1869-74), by kontynuować ją w Akademii monachijskiej u Alexandra Wagnera (1877-79) oraz w oddziale kompozycji krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych pod opieką Jana Matejki (1877-79).

Po kilkuletniej podróży po Ukrainie w 1895 roku, w związku z otrzymaniem profesury Szkoły Sztuk Pięknych osiadł w Krakowie, z przerwą na okres I wojny światowej, którą spędził głównie w Warszawie. Ostatni okres życia upłynął mu między Poznaniem, Gościeradzem pod Bydgoszczą i Warszawą, gdzie w Akademii Sztuk Pięknych wykładał pochłaniającą go wówczas niemal bez reszty grafikę. Należał do grupy założycieli Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka. Lucyna Kotarbińska z domu Kleczeńska (1958-1941), żona Józefa, publicystka, działaczka społeczna, autorka prac i studiów literackich ogłaszanych w czasopismach. Wydała wspomnienia o pracy teatralnej męża, z czasów jego dyrekcji w teatrze krakowskim pt: “W około teatru” (1930) oraz wykończoną przez nią kronikę męża o teatrze krakowskim “W służbie sztuki i poezji”. Od 1905 r. dyrektorka naczelna tygodnika “Mód i powieści”.