048. Jan STYKA

35,000.00 zł

Olej, płótno dublowane; 80 x 64 cm

Sygnowany l.d.: Jan Styka, z charakterystycznymi dla tego cyklu greckimi literami.

 Cena wywoławcza 35000

Estymacja 45000 – 55000

Aukcja 198, 12.12.2020

Jednym z cykli malarskich oraz tematów podjętych przez Jana Stykę były obrazy – ilustracje do Quo Vadis Henryka Sienkiewicza czy Iliady i Odysei Homera. W przypadku ostatniego z wymienionych dzieł literackich artysta odbył podróż śladami głównego bohatera poematu, sporządzając szkice, malarskie notatki. Podobnie jak Henryk Siemiradzki, Jan Styka zwrócił swoją uwagę w stronę antyku, wydaje się jednak, że znalazł bardziej ekspresyjną formę wypowiedzi malarskiej, rezygnując z klasycznych konwencji w technice malarskiej.

Odyseję zilustrował na 80 obrazach.

Ten ilustruje scenę z 24 pieśni poematu, gdy Odyseusz  po powrocie do Itaki i rozprawieniu się z zalotnikami Penelopy udaję się do zagrody swego ojca Laertesa.  Zastał go samego, ubranego w żałobny kubrak i kozi kaptur, pracującego w sadzie. Zasmucony widokiem udręczonego ojca, rozpłakał się, ukryty za wielką gruszą i zastanawiał się, w jaki sposób ma przywitać się z ojcem. 

Artysta zaprezentował część cyklu w 1923 roku w Paryżu. Ponadto, ostatecznie cykl dzieł inspirowany poematem Odyseja został zreprodukowany w formie ilustracji do luksusowego, limitowanego nakładem 500 sztuk, wydania tejże pozycji Homera przez paryskie Société Générale d’Imprimerie et d’Édition. Sześciotomowy zbiór tekstów greckiego wieszcza został wydany w latach 1922-1927, a Jan Styka został odznaczony Krzyżem Legii Honorowej.

30 obrazów z tego cyklu, w tym oferowany, zostały wydane na pocztówkach.

Jan STYKA-1858 Lwów – 1925 Rzym

Popularny malarz scen historycznych i batalistycznych, autor obrazów alegorycznych i religijnych, portrecista, ojciec malarzy Tadeusza i Adama Styków. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu, następnie w Rzymie, a w latach 1882-1885 u Jana Matejki w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. Po studiach spędził kilka lat w Paryżu, później mieszkał we Lwowie. W roku 1895 podróżował do Palestyny. Po 1900 stale mieszkał w Paryżu, skąd wyjeżdżał do Stanów Zjednoczonych, Włoch i Grecji. Uczestnik wielu wystaw, m.in. paryskich Salonów czy Wystawy Światowej w St. Louis (1904), cieszył się znaczną popularnością, a nawet sławą. Był członkiem Akademii Św. Łukasza w Rzymie. Był również pomysłodawcą i współtwórcą sławnych panoram –  Panoramy bitwy pod Racławicami (lata 1892-1894; wraz W. Kossakiem), Golgoty (1896), Panoramy Siedmiogrodzkiej (1897), i Męczeństwa Chrześcijan w cyrku Nerona (1899). Zajmował się ilustratorstwem, m.in. przygotował ilustracje do luksusowego wydania Quo vadis? Sienkiewicza.