Richard KNÖTEL

69,000.00 zł

Olej, płótno; 140 x 202 cm

Sygnowany l.d.: R. Knötel

Richard KNÖTEL

1857 Głogów – 1914 Berlin

Niemiecki malarz, litograf, ilustrator, pisarz. Syn malarza Augustyna, ojciec malarza Herberta. Studiował od 1880 r. w berlińskiej Akademii Sztuk Pięknych, pracując jako ilustrator dla różnych czasopism. Od 1890 r. wydawał Uniformenkunde – ilustracje z opisami umundurowania XVIII i XIX w. – łącznie wyszły 22 tomy. Wydał też teki Alte Fritz i Königin Luise. Na zamówienie cesarza Wilhelma II wykonał cykl obrazów ilustrujących bitwy armii pruskiej. Z tego cyklu najprawdopodobniej pochodzi oferowany obraz.

Na oferowanym obrazie pruska piechota odpiera czerwonych lansjerów. 2 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej został sformowany w 1810 z huzarów holenderskiej Gwardii Królewskiej, gdy Napoleon anektował Holandię. Zwany był czerwonymi lansjerami do mundurów – czerwonych z żółtymi wykończeniami. Płaszcze też były żółte. Proporczyki mieli biało-czerwone. 

Dowodzący piechotą pruską ma rysy Adolfa von Lützow, niemieckiego bohatera narodowego, organizatora i dowódcy korpusu Lützowa. Wsławił się on podczas wojen napoleońskich prowadzeniem umiejętnej walki podjazdowej oraz sprawnym manewrowaniem. Przedstawione starcie prawdopodobnie jest epizodem bitwy pod Lipskiem 16-19.10.1813 r. największej bitwy w kampaniach Napoleona, gdzie doznał klęski od wojsk pruskich, rosyjskich, austriackich i szwedzkich.

 9 maja 2005 r. w Kunstauktion w Hannoverze wylicytowano obraz Richarda Knötla „Cesarz Wilhelm II przy baterii St. Cloud w Paryżu na 12000 euro.

1 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej, właściwie 1 Pułk Lekkokonny (Polski) Gwardii Cesarskiej powstał na życzenie Napoleona 19 lutego 1807. Sformowany został polskiej młodzieży z najprzedniejszych rodzin. Mundur szwoleżerów oparty był na wzorze munduru kawalerii narodowej. Mundur wielki stanowiła granatowa kurtka z karmazynowym kołnierzem, wyłogami i wykładami mankietów. Do munduru paradnego oficerowie nosili karmazynowe, wąskie spodnie. Kołnierz i wyłogi ozdobiony mieli srebrnym, cieniutkim wężykiem. Wysoka, karmazynowa polska czapka ozdobiona była mosiężną blachą w formie słońca z literą N na srebrnym tle. Na paradach zdobiła ją wysoka, biała kita. Oficerowie nosili granatowe, a żołnierze białe płaszcze. Po bitwie pod Wagram 6 lipca 1809 otrzymali lance z amarantowo-białymi proporczykami.