IKONA, OBJAWIENIE BOGURODZICY ŚW. SERGIUSZOWI Z RADONEŻA, Rosja, XIX w.

3,220.00 zł

Sergiusz z Radoneża (1313 Rostów – 1392 Radoneż) mnich, cudotwórca. Jego rodzice św. Cyryl i św. Maria byli bojarami. Bartłomiejowi (świeckie imię świętego) nauka przychodziła z wielkim trudem. Zdolność łatwego przyswajania wiedzy otrzymał pewnego razu w sposób cudowny, gdy żarliwie modlił się prosząc Boga o pomoc. Rodzice przenieśli się do położonego nie opodal Moskwy Radoneża. Wkrótce zmarli, a on wraz z owdowiałym bratem Stefanem zaszył się w głębi lasu, gdzie zbudowali cele i kapliczkę. Tak powstał zaczątek przyszłej słynnej Ławry Troicko-Siergijewskiej. W 1337 r. Bartłomiej złożył śluby zakonne i otrzymał imię Sergiusz. Szybko zasłynął świętością życia. W pobliżu jego celi zaczęli osiedlać się, przybywający po poradę, inni ludzie pragnący żyć w modlitwie, poście i pracy. W 1354 r. Sergiusz został ihumenem nowego monasteru. Będąc wzorowym przełożonym udzielał wielu porad m.in. św. Aleksemu, metropolicie moskiewskiemu. Błogosławił też św. wielkiego księcia Dymitra Dońskiego na wojnę z Tatarami i wielokrotnie godził skłóconych ze sobą ruskich książąt. Słynął również z czynionych cudów i daru uzdrawiania chorych. Został kanonizowany przez Rosyjską Cerkiew Prawosławną w 1452 r.
Matka Boska objawiła się świętemu Sergiuszowi z apostołami Piotrem i Janem. Zakonnikowi towarzyszył jego uczeń św. Micheasz z Radoneża.