Stanisław Ignacy WITKIEWICZ (WITKACY)

170,000.00 zł

cena sprzedaży: 170 000 zł

cena wywoławcza: 170 000 zł

164 Aukcja malarstwa i rzemiosła artystycznego

Dom Aukcyjny OSTOYA

29 lipiec 2017 | sobota, godz: 17:00

4

Na odwrocie nalepka wystawy w Muzeum Narodowym w Warszawie XII 1989 – II 1990

Wystawiany: Stanisław Ignacy Witkiewicz, Muzeum Narodowe w Warszawie, 1989 – 1990.  Eskpertyza Anny Żakiewicz Ta niezwykle interesująca kompozycja powstała w szczytowym momencie tzw. okresu formistycznego Witkacego i stanowi rzadki przykład malarstwa akwarelowego artysty, z którego zachowało się zaledwie kilka prac. Mimo całej niezwykłości kompozycja „Die Atleten… dobrze wpisuje się w jego twórczość. Temat odnosi się przede wszystkim do niezwykle artystę interesujących, odwiecznych zmagań dwóch płci, przy czym, – wg wielokrotnie wyrażanych przez autora przekonań – na ogól działo się odwrotnie, to raczej kobiety gnębiły mężczyzn (np. „Szatan,„Kuszenie Adama, z 1920 r. obie prace w MN Warszawa). Jednak i mężczyźni dochodzili często w tej sprawie do głosu (Nad przepaścią -Gwałt, 1920, MN Kraków), a zwłaszcza w tekstach literackich autora jak „Pożegnanie jesieni, gdzie gwałt i przemoc dokonywana przez mężczyzn jest na porządku dziennym. Być może „Die Atleten… odnoszą się do podpisanego 16.04.1922 niemiecko-sowieckiego traktatu w Rapallo. Witkacy zdawał sobie sprawę ze słabości położonej między tymi państwami Polski. Kompozycja może być przewrotna metaforą tych niepokojów połączoną z przekonaniem, że silniejsi zawsze wygrywają. Stanisław Ignacy Witkiewicz, syn Stanisława – malarza, krytyka i pisarza. Pseudonim artystyczny – Witkacy. Znany też ze swoich dokonań na polu literatury i dramatu. Oficer gwardii carskiej w I wojnie światowej. W 1914 roku odbył długą podróż, ekspedycję naukową do Australii wraz z Bronisławem Malinowskim. Wychowany w aurze modernizmu w Krakowie i Zakopanem. Teoretyk sztuki, formista, współpracownik Zwrotnicy, twórca teorii Czystej Formy – Wartość dzieła sztuki nie zależy od uczuć życiowych w nim zawartych ani od doskonałości odtworzenia przedmiotów, a jedynie polega na jednolitości konstrukcji czystych elementów formalnych. Uważał, że twórczość artystyczna jest sposobem wyrażenia uczucia metafizycznego Do połowy lat 20 tworzył malarskie fantazje, które dziś można określić jako pośrednie między modernizmem, ekspresjonizmem a surrealizmem. Od tego też czasu uprawiał głównie twórczość literacką, która przyniosła mu z czasem światową sławę. Artysta zginął tragicznie w 1939 roku. Popełnił samobójstwo w obliczu sowieckiego najazdu na Polskę, który potraktował jako koniec cywilizacji. Tworzył prace malarskie w pracowni portretowej, gdzie obowiązywał cennik i wzory do zamówienia kolejnych odejść od realizmu portretowanej osoby na rzecz jej artystycznej wizji ekspresjonistycznej. Twórczość portretowa Witkacego była przez długi czas odbierana jako ekstrawagancja artystyczna i osobliwość. Weryfikację i potwierdzenie geniuszu artysty przyniosły następne lata. Obraz sprzedany w Domu Aukcyjny Ostoya na aukcji 11.11.2001 za 80000 zł.