TASAK „JANCZARA” KRÓLA AUGUSTA II WETTYNA, 1729 – 1731

72,000.00 zł

 Stal, mosiądz, skóra, drewno; dł. całk. bez pochwy 82 cm; w pochwie 86 cm, waga bez pochwy 1093 g; w pochwie 1514 g

Głownia stalowa, prosta, jednosieczna, dł. 67 cm, szer. przy nasadzie 4,6 cm, zakończona obosiecznym piórem dł. 23 cm, z przygrzbietowym sztychem. Powierzchnia obu płazów wklęsło szlifowana w szeroką bruzdę szer. 3,2 cm biegnącą aż do sztychu. Na zastawie obustronnie trawiony monogram „AR (Augustus Rex) zwieńczony koroną królewską, w orientalizowanym kartuszu. Oprawa rękojeści otwarta, typu karabelowego, odlana w całości w mosiądzu. Trzon rękojeści ozdobiony plastycznymi kątami „szewronami, naśladującymi nacięcia na drewnianych trzonach rękojeści karabel. Jelec krzyżowy, z krótkimi ramionami zakończonymi pochylonymi do dołu i zawiniętymi wolutami. Na krzyżu jelca, w kartuszu na groszkowanym tle umieszczony półplastyczny monogram „AR pod koroną królewską.

Pochwa drewniana, pokryta czarną skóra ze szwem po wewnętrznej stronie. Na pochwie okucie szyjki, trzewik i ryfka wykonane z blachy mosiężnej, pokryte dekoracją analogiczną do trzonu rękojeści w postaci wytłaczanych szewronów. Przy okuciu szyjki i ryfce dwa nieruchome, toczone kółka nośne do zawieszenia na pendencie.

Oferowany tasak jest oryginalnym okazem broni siecznej żołnierza – „janczara korpusu janczarów króla Augusta II Wettyna zwanego Mocnym, utworzonego w 1729 roku. Batalion janczarów wystąpił na zorganizowanym przez króla kampamencie pod Zeichen w roku 1730. Jednak żywot korpusu janczarów był krótki. Już roku1731 został on przeformowany w batalion grenadierów Friesego a jego orientalizowane umundurowanie przekazane do Drezdeńskiej Rüstkammer.

Mgr Mieczysław Siciński

Emerytowany Starszy kustosz

Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie