Informacje dodatkowe
| Lokalizacja |
|---|
ME
NU
PARA TALERZY Z SERWISU ALEKSANDRY BRANICKIEJ, Francja, Paryż, Odiot, 1809 – 1819
21,240.00 zł
Srebro, waga 1029 g, wys. 2,5, śr. 24,5 cm
Na kołnierzu wyryty podwójny herb małżonków pod korona hrabiowską: Korczak hetmana Franciszka Ksawerego Branickiego i Archanioł Aleksandry z domu Engelhardt.
Puncowanie: w ośmiokącie kogut z cyfrą 1; ODIOT.; w rombie B | J, hełm, C | O
Talerze pochodzą z serwisu zamówionego przez Aleksandrę Branicką do rezydencji w Białej Cerkwi.
Aleksandra z Engelhardtów Branicka (1754 – 1838) była córką Wasyla von Engelhardt i Marii Potiomkin. W 1781 r. została wydana za hetmana Franciszka Ksawerego Branickiego (1730 – 1819), późniejszego targowiczanina. Na jej cześć rezydencja Branickich pod Białą Cerkwią została nazwana Aleksandrią. Kiedy w 1892 r. prawnuk hetmana Ksawery Branicki odziedziczył Wilanów, część wyposażenia Białej Cerkwi trafiła do tej rezydencji.
Jean-Baptiste-Claude Odiot (1763 – 1850) przedstawiciel sławnej rodziny złotników paryskich, znanej od końca XVII w. W 1785 r. zdobył tytuł mistrza. Na najpełniejszy rozkwit jego talentu przypadł na okres cesarstwa. Cieszył się ogromną sławą, realizując wiele zamówień dla Napoleona, jego rodziny, władz Paryża, oraz możnych klientów w kraju i za granicą. Wykonał m. in. toaletę dla cesarzowej Józefiny, świeczniki do gabinetu Napoleona, przedmioty toaletowe dla Marii Luizy czy kołyskę dla króla Rzymu.
Serwis opisany w: Maria Żukowska, Francuskie zastawy srebrne w zbiorach wilanowskich; w: Biuletyn Historii Sztuki, r. 1975, t. 37, nr. 1
Zapytaj o produkt