Alexander ADRIAENSSEN naśladowca

Alexander Adriaenssen (znany także jako: Adrieanssen, Adriaense, Adriaensen, Adriaensens, Adriansens, Adrianssens) (1587 Antwerpia – 1661 Antwerpia) syn lutnika, Emmanuela; miał dwóch braci (Vincenta i Nicolaesa) którzy również byli malarzami. Od 1597 był uczniem Artusa van Laecka. W 1610 został mistrzem w Cechu Św. Łukasza w Antwerpii. W 1611 po śmierci ojca przeniósł się wraz z matką i jej nowo poślubionym mężem do Lejdy. Poślubił Marię Seeldrayers, z którą powrócił do Antwerpii. Mieli sześcioro dzieci. W latach 1632-1634 był członkiem Rederijkerskamer der Violieren, stowarzyszenia retoryków zajmującego się wystawianiem sztuk i analizowaniem literatury. Dzięki członkostwu zyskał wpływowe kontakty. Pracował m.in. dla Księcia Kardynała Ferdynanda, dla którego malował panoplia (martwe natury złożone z elementów wyposażenia wojskowego). Jego specjalnością były martwe natury ptaków i ryb. Z czasem stały się one bogatsze, pojawiły się w nich owoce, kwiaty i zwierzęta. Sygnaturę umieszczał przeważnie na krawędzi blatu lub nodze stołu. Obrazy jego znajdują się w zbiorach największych europejskich muzeów, m.in. w Goteborgu, Amsterdamie, Budapeszcie, Warszawie, Petersburgu, Tournai, Gandawie, Moskwie, Berlinie, Madrycie, a także w kolekcjach amerykańskich, m.in. w Filadelfii. Sporo obrazów jego autorstwa znajduje się w zbiorach prywatnych i pojawia się na rynku sztuki.