Henryk Albin Tomaszewski

2,875.00 zł

Szkło żaroodporne, przezroczyste i barwione, wolnokształtowane na gorąco; wys. 79 cm 1906 Siedlce – 1993 Warszawa
Po ukończeniu warszawskiej MSSZiM (1930) studiował w tamtejszej Akademii uprofesorów Tadeusza Breyera oraz Tadeusza Pruszkowskiego (1930-1936). Dyplom uzyskał w roku 1954. W latach 1946-1950 był związany z hutą Józefina w Szklarskiej Porębie. W późniejszym okresie wykonywał szkła unikatowe w hucie na Targówku, w Wołominie oraz innych podwarszawskich zakładach. Zajmował się również medalierstwem, malar-stwem i rysunkiem. Miał wiele wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. O początkach pracy twórczej Tomaszewskiego w dziedzinie szkła artystycz-nego pisze Paweł Banaś: przyjazd w 1947 roku do Szklarskiej Poręby urealnił jego przedwojenne pragnienia, jeszcze bowiem w czasie studiów w Szkole Sztuk Zdobniczych wiele słyszał od profesora Szczepkowskiego o atrakcyjnej pracy w hutach szkła. (…) dysponował Tomaszewski gruntownym przygoto-waniem ogólnym, o technice wykonywania szkła, nie miał wszakże, jak sam przyznawał, pojęcia. Wyróżniały go jednak szczególny upór, zapał i praco-witość. (…) osiągnięcia Tomaszewskiego nie były rezultatem krótkotrwałych doświadczeń. On jeden, jedyny niezniechęcony różnego rodzaju utrudnienia-mi, zdecydował się na pozostanie w hucie nie na kilka miesięcy, ale na całe lata. Nie pełnił jednak funkcji etatowego projektanta, a przygotowane prze-zeń wzory przy całej swej prostocie i nowatorstwie nie przesądziły o zmianie charakteru produkcji masowej (…). Długotrwały kontakt z hutą pozwolił mu nie tylko na zgłębianie tajników obróbki na zimno. Zainteresował się również wytopem masy szkła, jego plastycznością, konsystencją, grą świateł, migotli-wością uwięzionych w tworzywie pęcherzyków powietrza i wieloma innymi zjawiskami i efektami, których sposoby uzyskiwania i swoiste piękno objawia-ją się dopiero po długotrwałym obcowaniu z tworzywem (…) (Paweł Banaś, Współczesne polskie szkło i ceramika, Arkady 1990, s. 12).